Η ψωριασική αρθρίτιδα είναι μία οροαρνητική αρθροπάθεια, που έχει αρκετά συμπτώματα, εμφανίζεται σε διάφορες αρθρώσεις και συνήθως επηρεάζει το 30% των ασθενών που έχουν ψωρίαση του δέρματος.

Η αρθρίτιδα είναι συχνότερη στις μικρές αρθρώσεις των χεριών και των ποδιών και λιγότερο συχνή σε μεγάλες αρθρώσεις όπως το ισχίο, αλλά και εκεί την παρατηρούμε, ειδικά αν υπάρχει ασύμμετρη εμφάνιση στις αρθρώσεις. Εμφανίζεται μαζί με ενθεσοπάθεια, δηλαδή έχουμε εικόνα τενοντίτιδας στις καταφύσεις των τενόντων όπως στον αχίλλειο τένοντα, στο ωλέκρανο (στον  αγκώνα), στον επιγονατιδικό τένοντα στο γόνατο. Γενικότερα η ενθεσοπάθεια είναι συνήθης στα κάτω άκρα.

Οι ασθενείς με ψωριασική αρθρίτιδα θεωρούταν παλιά ότι έχουν υψηλό ποσοστό επιπλοκών, ειδικότερα ότι είναι ευπαθείς σε λοίμωξη, με όλες τις καταστροφικές συνέπειες για μία αρθροπλαστική και επίσης ότι δεν είχαν γενικώς καλά λειτουργικά αποτελέσματα στο σύνολό τους.  Σήμερα όμως αυτά δεν ισχύουν σε μεγάλο ποσοστό, και οι ασθενείς  έχουν ένα σχεδόν άριστο ποσοστό ικανοποίησης μετά από αρθροπλαστική ισχίου.

Πολλές φορές οι ασθενείς  έχουν προσβολή και των δύο ισχίων και έχουν πολύ γρήγορη καταστροφή της άρθρωσης. Συνιστάται επαφή με τον λοιμωξιολόγο της ομάδας, ώστε να μην υπάρχουν δερματικές βλάβες πάνω στο σημείο της χειρουργικής τομής και επίσης γίνεται ενδοδερμική ραφή για να μην υπάρχει μεγάλο εξάνθημα πάνω στην χειρουργική τομή μετεγχειρητικώς. Επίσης συνιστάται συνεννόηση με τον ρευματολόγο για την διακοπή ή όχι των φαρμάκων (αν λαμβάνει ο ασθενής βιολογικούς παράγοντες ή όχι).

 

 

Tip: έλεγχος στο δέρμα πριν κάνω την τομή, ενδοδερμική ραφή στο χειρουργικο τραύμα προσοχή στη φάση εξαρσης και στην ανοσοκαταστολή